De hoogstwaarschijnlijk laatste film van regisseur Ken Loach (Sorry, We Missed You) is een film vol met hoop. In een vervallen dorp in Noord-Engeland dat ooit welvarend was, maar waar na de sluiting van de mijnen mensen zijn weggegaan of in armoede leven, zorgt de komst van Syrische vluchtelingen in eerste instantie voor veel onrust bij de lokale gemeenschap. De eigenaar van The Old Oak, het enig overgebleven café in het dorp, raakt bevriend met een van de jonge Syrische nieuwkomers, een jonge fotografe. Samen creëren ze iets moois in en voor het dorp. ???? de Volkskrant‘THE OLD OAK is een klassieke Loach-film over de uitwassen van het kapitalisme, maar wel een met ruimte voor hoop’ ‘Een grauw-realistische Ken Loach maakt ook plaats voor een sentimentele,hoopvolle variant’ ???? Nederlands Dagblad‘Ontroerend’‘De film pleit voor solidariteit en verbroedering’‘Een van de kenmerken van Loach’ werk is dat hij werkt met niet-professionele acteurs. Het geeft zijn films een authentiek gevoel’‘Houd de zakdoeken maar in de aanslag!’ ???? NRC‘Ken Loach geeft, met zijn laatste film,langzaam het stokje door’‘Het komt uit een diep gevoel, een diep engagement. En met een beetje welwillendheid voel je dat even sterk als Loach het zijn hele carrière heeft gevoeld’‘Tot slot richt óók Loach zijn camera op hoop’ ???? Trouw‘Het sluitstuk van een sterke trilogie’‘Ken Loach toont zich een meesterlijk chroniqueur met het hart op de juiste plek’‘Een drama dat je aan het slot laat snotteren, vanwege het getoonde medeleven en het nietaflatende engagement van Loach zelf’‘Een film waarin hoop doorklinkt, en warmte’