In een ziekenhuis liggen twee patiënten op leeftijd: weduwnaar Harderwijk en de gescheiden heer Roest. De twee hebben een aparte kamer, omdat ze niet te handhaven zijn op de reguliere ziekenzaal. Met hun geklaag, gesnurk en sarcasme zijn zij voor de andere patiënten, directie, verpleegkundigen en het schoonmaakpersoneel een hel. Daarentegen hebben de heren een rotsvast vertrouwen in de ‘witte jas’, hun bewondering voor artsen grenst aan het ridicule.
Dit levert zeer herkenbaar, treurig en tegelijkertijd amusant theater op in handen van Toneelgroep Het Volk, de specialist in het lichtvoetig opdissen van troosteloze gebeurtenissen.